Simyacı

“Simyacı’yı okumak, herkes daha uykudayken şafak vakti uyanıp güneşin doğuşunu izlemeye benziyor” diyor Paulo Coelho, kitabının arka kapağında.

Can Sanat Yayınları tarafından 146. baskısı yapılan Paulo Coelho’nun ünlü “Simyacı” romanı tekrardan raflarda yerini almış. Yıllar önce okuyup etkilendiğim hatta herkesin etkilendiği bir roman olan Simyacı, yıllar sonra tekrardan okunması gerektiğini bir kez daha anımsatıyor arka kapak yazısıyla okuyucuya ve hemen içine alıp kucaklıyor.

Gördüğü rüyayı gerçekleştirmek, kitaptaki kral karakterinin deyimiyle kişisel menkıbesini sağlamak için İspanya’dan Mısır Piramitleri ’ne giden Endülüslü çoban Santiago’nun hikayesine şahit oluyoruz kitapta. Kitabın ön kapağında yer alan mısır piramidi, piramidin ilerisinde bir kayanın üzerinde oturmuş, dizlerinin üzerine elleriyle kapaklanmış hüzünlü, beyazlar içerisinde bir genç, çölün sarımsı rengi arka kapaktaki yazıyla örtüşüyor. Ayrıca ön kapaktaki simyacı yazısının altın rengini vurgulayan sarı tonu ile renk geçişleri de bir bütünlük sağlıyor.

Kitap öndeyiş, iki ayrı bölüm ve son deyişten oluşuyor. Öndeyişte anlatılan hikaye de, göle bakarken boğularak ölen yakışıklı gencin ölümü üzerine, melekler tarafından göle gencin yakışıklılığıyla ilgili soru soruluyor. Göl soru üzerine gencin yakışıklılığını bilmediğini, yakışıklı gencin gözlerinin derinliklerinde kendi güzelliğinin yansımasını gördüğünü ve artık göremeyeceği için üzgün olduğunu belirtiyor. Bu hikaye elimize aldığımız kitabın içerisinde kendimizden bir şeyler bulacağımızı, yeni şeyler öğreneceğimizi ya da bildiklerimizin farkına varacağımızı gösteriyor Bize.

Kitabın içerisine girdiğimizde görüyoruz ki iki ayrı bölüm bulunmakta. Bölümler 1. bölüm 17, 2. bölüm 34 yeni sayfa girişinden oluşuyor. Yeni sayfa girişlerinde kimi zaman zaman/mekan belirteçleriyle başlangıçlar sağlanmış olup kimi zamanda bu belirteçleri göremiyoruz. Bu geçişler daha net bir şekilde sağlansa ve mekan zaman geçişleri ile yeni sayfa başlangıçları değil de farklı bölümler oluşturulsa okuyucu açısından daha okunası ve sürükleyici olabilirdi diye düşünüyorum. Çünkü aksi durumda her sayfa başlangıcında yeni bir gelişme/süreç beklenilir hale geliyor.

Bunun dışında kitap tarafsız 3. kişi tarafından aktarılıyor ve anlatım tekniğinin aynı olması akıcılığı sağlıyor. Hikaye akıcı bir şekilde ilerlemekte, hikayede geçen mekanlar-ülkeler hikayenin akışıyla birlikte değişmekte, gidilen mekan-ülkeyle ilgili gelenekler yazar tarafından araştırılarak, hikaye içerisine entegre edilmektedir. Bu şekilde karakter profilleri ve mekanlar olay örgüsüne katkı sağlamakta ve iç içe geçerek hikayeyi bir üste taşımaktadır. Karakterler görevlerini yerine getirmekte, görevleri bitince akıştan ayrılmaktalar. Ayrıca karaktere özgü özellikler giyim tarzları, konuşma dilleri, karakter özellikleri gerektiği kadar detayıyla verilmektedir. Olayın örgüsü içerisinde Santiago’nun duygusal ve zihinsel geçişleri ile ekonomik değişimi de esere derinlik katmaktadır.

Yıllar sonra tekrardan elime aldığım Simyacı, iyi ki tekrardan okumuşum hissiyatını içimde uyandırmakta ve bu romanın herkes tarafından neden bu kadar sevildiğini bir kez daha tüm açıklığıyla göstermektedir. Tüm okuyucuların net bir şekilde anlayabileceği bir üslupla ve akıcı bir şekilde samimi bir dille yazılmıştır. Romanın bize anlattığı ana fikri de unutmayarak yazımı noktalamak istiyorum: “Kendi hedeflerimiz doğrultusunda ilerlemeli ve bu yolda ilerlerken önümüz çıkan engellerin azimle üstesinden gelmeliyiz.”